Pierwsza w literaturze polskiej i światowej monografia twórczości filmowej Tiana Zhuangzhuanga, uznawanego powszechnie za jednego z najwybitniejszych reżyserów Piątej Generacji. Twórczość ta – bardzo niejednorodna, zróżnicowana, korzystająca z odmiennych gatunków, poetyk i konwencji wypowiedzeniowych – zostaje wpisana w rozliczne konteksty, a także odniesienia do zmieniających się warunków społeczno-politycznych Chin po Rewolucji Kulturalnej.
Znajdujemy tu próbę odpowiedzi na pytanie, jak daleko może sięgać kulturowa oryginalność w wytwarzaniu sensów i w jaki sposób może do nich dotrzeć odbiorca europejski. Autorka transponuje na grunt badań filmoznawczych koncepcję „drogi okrężnej”, sformułowaną przez francuskiego sinologa François Julliena, który uznał, że upodobanie do wypowiedzi niebezpośrednich cechuje filozofię i literaturę chińską od starożytności, stanowiąc główny wyznacznik chińskiej mentalności.

Prof. dr hab. Alicja Helman – teoretyk i historyk filmu. Emerytowana profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka wielu książek i rozpraw, m.in. O dziele filmowym (1970), dwutomowej Historii semiotyki filmu (1991–1993) oraz dziesięciotomowego Słownika pojęć filmowych (1991–1998). Redagowała liczne prace zbiorowe i antologie. Wypromowała ponad czterdziestu doktorów. Wśród jej zainteresowań dominują obecnie związki między filmem a innymi sztukami, zwłaszcza literaturą i muzyką. W ostatnich latach opublikowała cztery monografie: Luchina Viscontiego (Urok zmierzchu, 2001), Carlosa Saury (Ten smutek hiszpański, 2005), Zhanga Yimou (Odcienie czerwieni, 2010) i Chena Kaige (Ścieżkami utraconego czasu, 2012).