SPIS TREŚCI
Wstęp 7
1. Poetyka fragmentu, czyli quantum sive totum. Schleiermacher, Schlegel 9
2. Między fragmentem i metafizyką. Novalis, Hölderlin 31
3. Fragmentaryczny język późnych dramatów Słowackiego 47
4. Balladyna Słowackiego – ironiczne gry fragmentami 57
5. Przemiany etyki bohaterów Słowackiego 75
6. Dramaturgia fragmentu. Genezyjski dramat Słowackiego 87
7. Słowacki – fragmenty millenarystyczne 103
8. Defragmentacja mitów antycznych w Samuelu Zborowskim Słowackiego 117
9. [Zawisza Czarny] Słowackiego – „fragmenty dramatyczne” 129
10. Zawisza Czarny Tetmajera – „fantazya dramatyczna” 137
11. Figury młodości we wczesnej twórczości Norwida 147
12. Norwidowa Pani M. odwiedza muzeum 157
13. Ruiny, fragmenty, strzępy. Epimenides Norwida 165
14. Norwid na ruinach Pompei 173
15. Dekonstrukcje postaci mitologicznych. Syreny Wyspiańskiego 183
16. Strzępy romantyzmu w polskich dramatach po 1960 roku 193
17. Polityka a poetyka dramatu po 1968 roku 203
18. Dokument w dialogu scenicznym. Hadyna 225
19. „Wszystko jest obok”. Iredyński 241
Nota 251
Indeks nazwisk 253