Książkę Doroty Pauluk wyróżnia sposób ujęcia problematyki oraz jej charakter. Monografia wymyka się ustalonym formom opracowań naukowych. Kluczem, który został tutaj wykorzystany, był przyjęty cel - krytyka tradycyjnego oceniania oraz prezentacja oceniania wspierającego uczenie się i rozwój.
To pozycja bardzo ważna i potrzebna z racji podjętej tematyki oraz formy nadanej jej przez Autorkę. Wypełnia ona istotną lukę w literaturze przedmiotu - łączy wyrafinowaną, hermetyczną rozprawę przeznaczoną dla wąskiego grona specjalistów z opracowaniem metodycznym. Pomysł, by sięgnąć po rozwiązanie z makropraktyki, okazuje się znakomity. Nauczyciele raczej stronią od teorii, a jednocześnie bardzo wielu z nich ma duży dystans do propozycji oferowanych przez metodykę. Ci przekonani do refleksyjnej praktyki z całą pewnością znajdą w tej książce źródła inspiracji oraz uzasadnienia rozwiązań, które dyktuje im intuicja.
Grono adresatów tej publikacji wydaje się bardzo szerokie. Tworzą go nauczyciele szkół wszystkich poziomów i typów. Będzie to także cenna lektura dla studentów pedagogiki oraz kandydatów na nauczycieli. Sądzę, że opracowanie zainteresuje wielu badaczy poszukujących inspiracji dla własnych projektów. Tym bardziej że uważna lektura książki Doroty Pauluk skłania do refleksji oraz otwiera pola nowych poszukiwań z dziedziny sztuki oceniania.
Z recenzji prof. dra hab. Henryka Mizerka