Książka jest jedną z pierwszych w polskiej literaturze z zakresu zarządzania w oświacie prób pokazania specyfiki zarządzania w sferze edukacji. Autor stawia w niej, i wnikliwie uzasadnia, tezę o konieczności tworzenia wiedzy o zarządzaniu szkołą na podstawie przyjętych założeń, że centralną wartością, na której należy budować wiedzę z tego zakresu oraz praktyczne działania w kierowaniu szkołą, musi być rozwój indywidualny ucznia. Myśl ta, nieobecna - jak się zdaje - wystarczająco dobitnie w dyskusji o zarządzaniu szkołą, ma dzięki temu szansę na trwale zagościć w świadomości ludzi zajmujących się zarządzaniem w oświacie.


Jan Łuczyński (1957-2010) – doktor nauk humanistycznych w zakresie psychologii, był wykładowcą w Instytucie Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, wcześniej wiele lat pracownikiem naukowo-dydaktycznym Instytutu Psychologii UJ. Zajmował sie badaniami nad psychologicznymi aspektami zarządzania w oświacie. Uczestniczył w wielu programach i projektach poświęconych reformie systemu edukacji w Polsce, takich jak na przykład: TEMPUS „Developing schools for Democracy in Europe”, TERM-IAE, Program Wzmocnienia Efektywności Systemu Nadzoru Pedagogicznego i Oceny Jakości Pracy Szkoły. Opublikował ponad 50 artykułów z zakresu psychologii i zarządzania humanistycznego, tłumaczył wiele książek z psychologii rozwoju człowieka. Był przez wiele lat członkiem redakcji „Psychologii Rozwojowej” oraz „Zarządzania Publicznego”.