Filozofowie - powiadał Fackenheim - traktują Zagładę lekceważąco. Przykładają do niej przestarzałe miary, sprowadzają do uniwersalnej kategorii zła. Sam sprzeciwiał się uogólnieniom. Zbrodnię uważał za wydarzenie odmieniające świat, cierpienie za moment zwrotny historii. Zagłada postawiła znak zapytania staremu porządkowi. Istnieniu człowieka i przymierza, prawdom oświecenia i ortodoksji, piewcom rewolucji i kościołów. Rozmyślania Fackenheima stanowią próbę rozumienia takiej przepoczwarzonej rzeczywistości. Próbę wnikliwego opisania skutków zniszczenia oraz rozpaczliwego szukania bezpiecznych miejsc. Czy oświęcimskie piece - dopytywał Fackenheim - nie pochłonęły całej cywilizacji?. I zostawił czytelnika z resztką nadziei.


Piotr Weiser -  antropolog historii i literatury. Pracuje w Uniwersytecie Jagiellońskim i Żydowskim Instytucie Historycznym. Bada naukowe, filozoficzne, religijne teksty Zagłady. Interesuje się historią antysemityzmu oraz żydowskim katastrofizmem. Ostatnio czyta eseje Jeana Améry, monografie Idith Zertal, prozę Piotra Szulkina. Pracuje nad książką „Kraj, gdzie umiera się za długo Izrael Hłaski”.