Obszerne dzieło profesora Mariana Stępnia stanowi kontynuację badań i prac, które uczony prowadzi i publikuje od przeszło trzydziestu lat. Jest to już trzecia książka dotycząca szeroko rozumianej problematyki literatury polskiej emigracji dwudziestowiecznej, a także jej życia literackiego i kulturalnego.

Książka ta, podobnie jak poprzednie, charakteryzuje się konsekwentnym dociekaniem prawdy, co znajduje wyraz między innymi w dążeniu do wyrażania maksymalnie obiektywnych poglądów, sądów sformułowanych w sposób ostrożny i wyważony. (...) Zawiera ogromną ilość informacji dotyczących, obok twórców najwybitniejszych, także pisarzy mniej znanych, czy wręcz zapomnianych, związanych jednak ściśle swymi tekstami ze sprawą polską. Są oni warci przypomnienia nie tylko przez przybliżenie sylwetek osobowych, ale przede wszystkim pokazanie dzieł, jakie stworzyli.

Książka poszerza wiedzę o kulturze polskiej, przynosząc wiele uściśleń, poprawiając postrzeganie i rozumienie spraw z zakresu nie tylko literatury, ale i historii współczesnej. (...) Uczy myślenia o sprawach skomplikowanych i niejednoznacznych, pokazuje perspektywy innego spojrzenia na historyczne zjawiska, na ich zamkniętą przeszłość i oddziaływanie na trwającą współczesność.