Recenzowana książka to praca klasyczna. Przez jej klasyczność rozumiem nieodzowność odniesienia się do niej przez każdego, kto chce pisać o współczesnej kulturze, w szczególności o tzw. ponowoczesności i postmodermizmie. (...) W moim przekonaniu znajomość książki Postmodernizm powinna stać się obowiązkowa dla każdego, kto chce cokolwiek zrozumieć z procesów zachodzących w kulturze współczesnej. (...) Nie mam wątpliwości, ze winna ona być traktowana jako lektura kanoniczna na wszystkich kierunkach studiów humanistycznych, ze szczególnym uwzględnieniem studiów kulturoznawczych, filozoficznych, polonistycznych, oraz z zakresu historii sztuki.

Jameson, badacz literatury i kultury współczesnej, nawiązujący do spuścizny Szkoły Frankfurckiej, sporządził najbardziej jak dotąd wielostronny, choć zarazem wybiorczy opis zjawisk z rożnych dziedzin i obszarów kultury drugiej polowy XX wieku, opatrywanych ogólną etykietą ,,postmodernizmu". W Polsce, co do sensu i wymowy tego terminu nadal niestety panuje wiele nieporozumień, często wynikających z uprzedzeń lub zwykłej ignorancji, dlatego warto wykorzystywać okazje, aby niewiedzę zastępować wiedzą zwłaszcza wysokiej próby. Książka Jamesona może stać się dobrym akademickim wprowadzeniem do problematyki postmodernistycznej wieloznaczności

Fredric Jameson to główny krytyk marksistowski w Ameryce, myśliciel o niespożytej energii, z równą swobodą piszący o Sofoklesie, jak o science fiction. (…) Postmodernizm to intelektualny przebój (…), celna odpowiedź na modny lewicowy pesymizm, a przy okazji prawdziwa uczta intelektualna.

Dla każdego, kto chciałby zrozumieć nie tylko kulturowe, ale też polityczne i społeczne implikacje postmodernizmu (…), książka Jamesona to fundamentalny, wyjątkowy tekst.


Fredric Jameson – profesor literatury porównawczej i studiów romanistycznych na Duke University. Opublikował wiele prac poświęconych marksizmowi, teorii literatury, poststrukturalizmowi i postmodernizmowi. Wraz ze Stanleyem Fishem jest redaktorem serii Post-Contemporary Interventions.