„Oczyma duszy…”
"Zimowa opowieść" Williama Shakespear’a i jej polskie interpretacje: szkice krytycznoliterackie, streszczenia oraz przekłady
Liczba stron: 268Format: 15,8x23,5 cm
Opis książki
Prezentowana monografia to oryginalne studium polskiej recepcji Zimowej opowieści Williama Shakespeare’a, wzbogacające polską szekspirologię, badania historycznoliterackie, historycznokulturowe i przekładoznawcze dotyczące przekładów literackich w Polsce i ich funkcjonowania w polskim polisystemie kulturowym. Dzięki nieustannemu przywoływaniu kontekstów polskich i zagranicznych Olga Mastela nie tylko bada recepcję Zimowej opowieści, ale także ukazuje polską kulturę inteligencką oraz jej naukowy i kulturalny wkład w przetrwanie między innymi okresu zaborów, w którym systematycznie niszczono polskość we wszystkich jej odmianach.
Badając przekłady, autorka przyjmuje stanowisko deskrypcyjne, unika ocen, odwołuje się natomiast do odniesień interpretacyjnych i kulturowych. Jej omówienia charakterystycznych cech i konsekwencji wyborów tłumaczy bazują na szerokiej wiedzy przekładoznawczej. Połączenie warsztatu przekładoznawczego z rzetelną orientacją w zagadnieniach literaturoznawczych w ogóle, a w zagadnieniach dotyczących twórczości i języka Shakespeare’a w szczególności, dało bardzo ciekawy, pouczający
i nowatorski wgląd w „polskiego” Shakespeare’a.
Z recenzji prof. dr hab. Marty Gibińskiej
Olga Mastela – filolożka, przekładoznawczyni, tłumaczka. Pracuje w Katedrze do Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorką artykułów na temat polskich przekładów i recepcji dzieł Shakespeare’a oraz współredaktorką Polskiej bibliografii szekspirowskiej 1980–2000 (Ossolineum, 2007). Jej przekłady tekstów takich autorów jak Stephen Greenblatt, Emily Apter, Jerome McGann, Fredric Jameson czy Tzvetan Todorov ukazały się w wydawnictwach Universitas oraz IBL PAN.
Badając przekłady, autorka przyjmuje stanowisko deskrypcyjne, unika ocen, odwołuje się natomiast do odniesień interpretacyjnych i kulturowych. Jej omówienia charakterystycznych cech i konsekwencji wyborów tłumaczy bazują na szerokiej wiedzy przekładoznawczej. Połączenie warsztatu przekładoznawczego z rzetelną orientacją w zagadnieniach literaturoznawczych w ogóle, a w zagadnieniach dotyczących twórczości i języka Shakespeare’a w szczególności, dało bardzo ciekawy, pouczający
i nowatorski wgląd w „polskiego” Shakespeare’a.
Z recenzji prof. dr hab. Marty Gibińskiej
Olga Mastela – filolożka, przekładoznawczyni, tłumaczka. Pracuje w Katedrze do Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorką artykułów na temat polskich przekładów i recepcji dzieł Shakespeare’a oraz współredaktorką Polskiej bibliografii szekspirowskiej 1980–2000 (Ossolineum, 2007). Jej przekłady tekstów takich autorów jak Stephen Greenblatt, Emily Apter, Jerome McGann, Fredric Jameson czy Tzvetan Todorov ukazały się w wydawnictwach Universitas oraz IBL PAN.
Język publikacjipolski
ISBN: 978-83-233-4671-5
POLECANE KSIĄŻKI
Zasada równych szans (par condicio) a mediatyzacja kampanii parlamentarnej we Włoszech w 2018 roku
(Oprawa miękka)
39,90 zł
35,91 zł
NOWOŚCI

„Oczyma duszy…”
"Zimowa opowieść" Williama Shakespear’a i jej polskie interpretacje: szkice krytycznoliterackie, streszczenia oraz przekłady
SPIS TREŚCI
Uwagi redaktorskie 11
Wprowadzenie 15
Garść uwag na temat problematyki interpretacji 19
Krytyka literacka a interpretacja 24
Przekład a interpretacja 28
ROZDZIAŁ 1
Angloamerykańska recepcja Zimowej opowieści w zarysie 41
1.1. Czas powstania Zimowej opowieści 42
1.2. Zimowa opowieść w kontekście sztuk ostatnich: typ teatru, struktura dramaturgiczna, tematyka i symbolika 44
1.2.1. Typ teatru 44
1.2.2. W walce o publiczność: teatralne mody 45
1.2.3. Nowy typ dramaturgii; problematyka gatunku Zimowej opowieści 46
1.2.4. Wspólne motywy, tematyka i symbolika sztuk ostatnich 56
1.3. Zimowa opowieść w angloamerykańskiej krytyce literackiej i teatralnej 59
1.3.1. Pierwsze trzysta lat recepcji: główne tematy i zagadnienia interpretacyjne 61
1.3.2. Ostatnie sto lat recepcji: przegląd anglojęzycznych prac krytycznych 68
1.3.3. Trzy najsłynniejsze powojenne brytyjskie inscenizacje w reżyserii Petera Brooka (1951), Trevora Nunna (1969) i Petera Halla (1988) 82
ROZDZIAŁ 2
Zimowa opowieść w polskiej krytyce literackiej 87
2.1. Od początków recepcji do II wojny światowej 88
2.1.1. Krytyka dziewiętnastowieczna: Zimowa opowieść a „sprawa polska” 89
a. Hipotezy Jakuba Caro 89
b. Komentarz Gustawa Ehrenberga 90
c. Kontynuacja tematu domniemanych źródeł polskich w pracach innych autorów dziewiętnastowiecznych 92
d. Wznowienie zainteresowania „sprawą polską” w XXI wieku 96
2.1.2. Krytyka dziewiętnastowieczna: pierwsze próby całościowych interpretacji historycznoliterackich i krytycznoliterackich dramatu 97
2.1.3. Od początku XX wieku do końca dwudziestolecia międzywojennego: Zimowa opowieść czytana profesjonalnie i po amatorsku 103
2.1.4. Interpretacyjne streszczenia Zimowej opowieści 114
a. Praca Stanisława Egberta Koźmiana (1886) 116
b. Monografia Władysława Tarnawskiego (1931) 122
2.2. Przegląd badań poświęconych Zimowej opowieści po II wojnie światowej 124
2.2.1. Marzenia o lepszym świecie (Przemysław Mroczkowski, 1966) 124
2.2.2. Krytyka powierzchowności (Juliusz Kydryński, [1981] 1993) 128
2.2.3. Świadectwo czasu (Henryk Zbierski, 1988) 129
2.2.4. Artysta i jego dzieło (Jacek Fabiszak, 1996 i 2001) 132
2.2.5. Czar baśni (Andrzej Wicher, 1998 i 2003) 135
2.2.6. Tekstualne wyobrażenia kobiecego ciała (Patrycja Poniatowska, 2006) 139
2.2.7. Dramat rodzinny „wydziergany” z setek skłębionych wątków (Anna Cetera, 2014) 143
2.2.8. Ludzkie marzenie o pokonaniu śmierci (Małgorzata Grzegorzewska, 2007 i 2018) 146
ROZDZIAŁ 3
Zimowa opowieść w polskich przekładach 151
3.1. Obraz postaci Leontesa w pierwszej, tragicznej części dramatu (akty 1–3) 153
3.2. Opowieść Mamiliusza (akt 2, scena 1, wersy 21–32) 182
3.3. Problematyka czasu w Zimowej opowieści 187
3.3.1. Monolog Czasu (akt 4, scena 1) 189
3.3.2. Żonkil, narcyz czy asfodel? Czyli o Autolikusie i Perdicie, grecko-rzymskim micie pór roku i symbolice kwiatów (akt 4, sceny 3–4) 203
3.4. Przemiana posągu Hermiony (akt 5, scena 3) 219
3.4.1. Sztuka a życie 223
3.4.2. Duchowość i zmysłowość 229
3.4.3. „Oczyma duszy…” – rzeczywistość metafizyczna 232
Wnioski 239
Wykaz cytowanej literatury 247
Indeks osobowy 263
„Oczyma duszy…”
"Zimowa opowieść" Williama Shakespear’a i jej polskie interpretacje: szkice krytycznoliterackie, streszczenia oraz przekłady
SPIS TREŚCI
Uwagi redaktorskie 11
Wprowadzenie 15
Garść uwag na temat problematyki interpretacji 19
Krytyka literacka a interpretacja 24
Przekład a interpretacja 28
ROZDZIAŁ 1
Angloamerykańska recepcja Zimowej opowieści w zarysie 41
1.1. Czas powstania Zimowej opowieści 42
1.2. Zimowa opowieść w kontekście sztuk ostatnich: typ teatru, struktura dramaturgiczna, tematyka i symbolika 44
1.2.1. Typ teatru 44
1.2.2. W walce o publiczność: teatralne mody 45
1.2.3. Nowy typ dramaturgii; problematyka gatunku Zimowej opowieści 46
1.2.4. Wspólne motywy, tematyka i symbolika sztuk ostatnich 56
1.3. Zimowa opowieść w angloamerykańskiej krytyce literackiej i teatralnej 59
1.3.1. Pierwsze trzysta lat recepcji: główne tematy i zagadnienia interpretacyjne 61
1.3.2. Ostatnie sto lat recepcji: przegląd anglojęzycznych prac krytycznych 68
1.3.3. Trzy najsłynniejsze powojenne brytyjskie inscenizacje w reżyserii Petera Brooka (1951), Trevora Nunna (1969) i Petera Halla (1988) 82
ROZDZIAŁ 2
Zimowa opowieść w polskiej krytyce literackiej 87
2.1. Od początków recepcji do II wojny światowej 88
2.1.1. Krytyka dziewiętnastowieczna: Zimowa opowieść a „sprawa polska” 89
a. Hipotezy Jakuba Caro 89
b. Komentarz Gustawa Ehrenberga 90
c. Kontynuacja tematu domniemanych źródeł polskich w pracach innych autorów dziewiętnastowiecznych 92
d. Wznowienie zainteresowania „sprawą polską” w XXI wieku 96
2.1.2. Krytyka dziewiętnastowieczna: pierwsze próby całościowych interpretacji historycznoliterackich i krytycznoliterackich dramatu 97
2.1.3. Od początku XX wieku do końca dwudziestolecia międzywojennego: Zimowa opowieść czytana profesjonalnie i po amatorsku 103
2.1.4. Interpretacyjne streszczenia Zimowej opowieści 114
a. Praca Stanisława Egberta Koźmiana (1886) 116
b. Monografia Władysława Tarnawskiego (1931) 122
2.2. Przegląd badań poświęconych Zimowej opowieści po II wojnie światowej 124
2.2.1. Marzenia o lepszym świecie (Przemysław Mroczkowski, 1966) 124
2.2.2. Krytyka powierzchowności (Juliusz Kydryński, [1981] 1993) 128
2.2.3. Świadectwo czasu (Henryk Zbierski, 1988) 129
2.2.4. Artysta i jego dzieło (Jacek Fabiszak, 1996 i 2001) 132
2.2.5. Czar baśni (Andrzej Wicher, 1998 i 2003) 135
2.2.6. Tekstualne wyobrażenia kobiecego ciała (Patrycja Poniatowska, 2006) 139
2.2.7. Dramat rodzinny „wydziergany” z setek skłębionych wątków (Anna Cetera, 2014) 143
2.2.8. Ludzkie marzenie o pokonaniu śmierci (Małgorzata Grzegorzewska, 2007 i 2018) 146
ROZDZIAŁ 3
Zimowa opowieść w polskich przekładach 151
3.1. Obraz postaci Leontesa w pierwszej, tragicznej części dramatu (akty 1–3) 153
3.2. Opowieść Mamiliusza (akt 2, scena 1, wersy 21–32) 182
3.3. Problematyka czasu w Zimowej opowieści 187
3.3.1. Monolog Czasu (akt 4, scena 1) 189
3.3.2. Żonkil, narcyz czy asfodel? Czyli o Autolikusie i Perdicie, grecko-rzymskim micie pór roku i symbolice kwiatów (akt 4, sceny 3–4) 203
3.4. Przemiana posągu Hermiony (akt 5, scena 3) 219
3.4.1. Sztuka a życie 223
3.4.2. Duchowość i zmysłowość 229
3.4.3. „Oczyma duszy…” – rzeczywistość metafizyczna 232
Wnioski 239
Wykaz cytowanej literatury 247
Indeks osobowy 263
Wybierz rozdziały:
Wartość zamówienia:
0.00 zł